از خواص یک امر مجرد و یک حقیقت غیر مادى( ملک) این است که زمانى و مکانى نیست یعنى نسبتش با همه زمانها و همه مکانها على السویه است. همچنین نسبت او با همه على السویه است، این نسبت اشیاء با اوست که متفاوت است. اگر ملک مجرد داشته باشیم که داریم، براى آن ملک مجرد تمام عالم طبیعت یکسان است. این نقطه براى او همان نسبت را دارد که آن دورترین کهکشانها. این است که عزرائیل بر عالم آنچنان تسلط دارد که انسان بر کف دست. جبرئیل هم همین‏طور است. جبرئیل در یک نقطه معین عالم نیست که از آنجا بخواهد بیاید. انسانى که با جبرئیل اتصال پیدا مى‏کند است که با انسانهاى دیگر فرق مى‏کند، یعنى نسبت از ناحیه انسان متفاوت مى‏شود که یک انسان وحى را مى‏گیرد و انسان دیگر وحى را نمى‏گیرد، نه اینکه نسبت از ناحیه جبرئیل فرق مى‏کند که اینجا مى‏آید چون با این انسان میانه خوبى دارد، و آنجا نمى‏رود چون با آن انسان میانه خوبى ندارد....

راستش را بخواهید بر خلاف برداشتی که از کلمه “دیوار صوتی” می‌شود، اصلا دیواری در کار نیست که بشود آن را دید.بر خلاف آنچه ممکن است در این عکس که مربوط به لحظه “شکستن دیوار صوتی” ‌بوسیله یک هواپیمای جت است به نظر برسد، منظور از “دیوار صوتی” سرعت سیر امواج صوتی بسته به محیطی که در آن حرکت می‌کنند است، نه پرده‌ای واقعی که دماغه هواپیمای جت آن را سوراخ کند.دیوار صوتی دیوار خیالی است که طیاره در موقعیکه سرعتش به اندازه سرعت صوت میرسد، به آن بر بخورید ، این سرعت تقریباً سه صد و سی و دو متر در ثانیه و یا 760 میل در ساعت روی سطح دریاست. ولی در جاهای بلند که هوا رقیقتر است ، میزان سرعتش هم کمتر است…